21 februari 2012

POPCORN OLDIES


The Popcorn Golden Gate, The Champou, The Gnoumfy, Boum Boum en de Viertap... Namen van Vlaamse discotheken die klinken als klokken in de oren van oldies-liefhebbers. Grondleggers ook van een uniek muziekgenre, dat vooral in de jaren zeventig en tachtig furore maakte en duizenden enthousiaste fans naar de dansvloer lokte.

Elk weekend in één van die beroemde en vaak ook beruchte dancings was een uitbundig feest. De disc-jockeys putten uit hun exclusieve verzameling platen, die ze hadden verrijkt met peperdure collector's items, uit Groot-Brittanië of de Verenigde Staten. Hun zeldzame singels en elpees koesterden ze als diamanten of parels. De Dj's ontpopten zich tot echte autoriteiten in hun vak. Hun publiek liet zich meeslepen door het sublieme muzikale menu dat wekelijks werd geserveerd: een tintelende mix van fifties doowop, sixties soul, rhythm & blues, de highschool-sound van Anka, Sedaka en Rydell, en vleugjes cha cha en mambo. Toen ook de Jamaicaanse ska haar intrede deed als onafscheidelijk onderdeel van een geslaagde oldies-avond, kon de ambiance niet meer stuk. en als er in de overvolle dancings geen plaats meer was op de grond, deden de toonbanken dienst als dansvloer. Wat een sfeer!

Snel werd die uitzonderlijke muzikale coctail omgedoopt tot "popcorn-muziek" of "popcorn oldies", genoemd naar de in 1969 geopende dancing "The Popcorn", in het Wase Vrasene, die tijdens zijn hoogbloei uitsluitend op zondagmiddag de deuren opende en een bijzonder kleurrijk publiek uit binnen- en buitenland aantrok.


De popcorn-fans hadden helemaal geen boodschap aan de toenmalige disco-rage, die het muziekgebeuren overheerste. Op disco kon je overal dansen, de radio speelde niets anders meer. Maar popcorn muziek, daarvoor moest je naar één van de weinige gespecialiseerde dancings in het vlaamse land.


Het popcorn fenomeen blijft ook onafscheidelijk verbonden met een speciale dansstijl, een soort soulswing, minder explosief dan de rock'n'roll uit de jaren vijftig, maar eleganter en vernufter dan om het even welk muziekgenre. Vele popcorn-freaks ontpopten zich tot echte specialisten op de dansvloer en maakten er een waar spektakel van. Hoewel "The Popcorn" te Vrasene nog steeds als boegbeeld van deze muzikale stroming wordt bestempeld, moet teruggegaan worden tot het jaar 1968, toen Freddy Cousaert in de oostendse Discotheek "The Groove" begon te experimenteren met uit de VS geïmporteerde soul en rhythm & blues. Toen deze formule aansloeg bij het dansgrage publiek, volgde nog andere discotheken in de loop van de jaren zeventig dit voorbeeld. Het feit dat de daar gedraaide muziek niet vrij in de platenwinkel verkrijgbaar was, gaf aan popcorn een heel eigen karakter. De oldies-markt ging en heel appart leven leiden, dj's maakten jacht op rariteiten, togen op zoek naar de singel die hun publiek helemaal in vervoering zou brengen... en hun collega's groen van afgunst zou doen uitslaan...
Vermits het begrip "popcorn-oldies" een verzamelnaam is van alle muziek met een welbepaald, o zo typisch ritme, is het moeilijk specifieke namen te plakken op dit genre. Er zijn wel talloze klassiekers of nummers die door een Triny Lopez, Jerry Jackson, Paul Anka, Jimmy Justis, Connie Francis, Lesley Gore en vele anderen brachten muziek uit, die onder de noemer "popcorn" valt. En als een ouwertje niet meteen overeenstemde met het popcorn-tempo, kon de platenruiter nog steeds een beetje 'knoeien' met het toerental.L
De meeste van de uitvoerders zijn evenwel nobele onbekenden, ééndagsvliegen, wier naam alleen bij de échte specialisten een belletje doet rinkelen.

Hoewel nog enkele discotheken koppig full time oldies blijven serveren, lijkt het genre inmiddels over zijn hoogtepunt heen. Maar "speciaal popcorn-nights" en oldies-fuiven blijven de grote massa aantrekken. Dan is het weer "popcorn time", want... ooit even geproefd van het ritme, laat het je niet meer los!